Van dakloos bestaan naar eigen woning

Een aantal jaar geleden bestond het leven van Dennis uit een zwerversbestaan. Hij leefde van dag tot dag en ging gevangenis in, gevangenis uit. “Op dat moment vond ik het allemaal maar best, het interesseerde mij niet zoveel. Van huis uit kreeg ik ook niet een goed voorbeeld,” vertelt Dennis. Toen Dennis uit detentie kwam in 2022 was daar vanuit Amaryllis sociaal werkster Luchien. Zij begeleidde Dennis voor een lange periode.

Dennis vertelt over zijn verleden: “Vanuit de jeugdreclassering hebben ze van alles geprobeerd. Ik was dat in die tijd alleen maar aan het dwarsbomen. De dingen die ik deed waren voor mij normaal en ik wilde niet veranderen. Het omkeerpunt kwam toen mijn moeder kwam te overlijden. Maar om op dat moment de knop om te zetten was moeilijk.” Dennis is een lange tijd dakloos geweest, dit moest en kon anders, besloot hij.

“Vanuit detentie stroomde Dennis dakloos uit. Ik kon in die tijd moeilijk contact met hem krijgen,” vertelt Luchien. “Dennis was nog veel bezig met politie en justitie, zo heeft hij nog een keer gedetineerd gezeten.” Dennis vertelt dat hij in het verleden niet zulke goede ervaringen had met hulpverlening. Mensen vertrouwen was hierbij lastig. “Dennis was op het begin zorgmijdend, ik wist niet goed wat ik met hem moest,” vertelt Luchien. Uiteindelijk merkte zij dat Dennis graag wilde veranderen, ook al was er veel tegenwerkende kracht.

Veel instanties die onderdak verzorgen laten geen dieren binnen. De hond van Dennis betekent alles voor hem, deze is van zijn moeder geweest. “Ik heb de hond samen met mijn moeder als pup opgehaald, dan heb je er toch wel een band mee,” legt Dennis uit. Dennis koos zijn hond boven onderdak.

Luchien bleef oplossingen zoeken om Dennis te helpen. Dennis kreeg meer vertrouwen en motivatie om stappen in de goede richting te zetten. Hij besluit afstand te nemen van zijn oude omgeving. Op een gegeven moment heeft Luchien een tijdelijke verblijfplaats geregeld voor Dennis en zijn hond. Ondertussen krijgt Dennis tijdelijke contracten bij verschillende werkgevers.

Dennis is al bijna twee jaar niet in aanraking gekomen met de politie. Ook heeft hij een betere relatie met hulpverlening. Op dit moment heeft Dennis een eigen woning samen met zijn hond. In de toekomst wil hij bezig met zijn rijbewijs. “Stilzitten is niet goed voor mij”, vertelt Dennis. Hij wil weer gaan werken, het liefst met auto’s.

Dennis heeft tips voor mensen die in dezelfde situatie zitten als hij een aantal jaar geleden: “Blijf goed nadenken. Een uitweg zoeken in drugs en dergelijke schiet niet op. Neem afstand van mensen die een negatieve invloed op je hebben en zoek mensen op die wel goed voor je zijn. Verstop jezelf niet, sommige dingen lukken niet alleen.”

Zelf is Dennis erg bescheiden over zijn vooruitgang, volgens Luchien mag hij wel wat trotser op zichzelf zijn. “Dennis vindt het moeilijk om successen te vieren. Als je kijkt naar waar hij nu staat in vergelijking met twee jaar geleden, dan is er een enorm verschil.” Dennis: “Ik had twee jaar geleden niet verwacht dat ik hier nu zo zou staan.”