Neem vrijwilligers serieus

Buiten de Grutterswinkel in Leeuwarden brengt de prachtige houten gevel met golvend enkelglas je terug in de tijd. Binnen kleuren hopjes, frambozensnoepjes, kaneelstokjes, schuimblokken en allerlei andere oud-Hollandse snoepjes de schappen van de ruim honderd jaar oude Grutterswinkel in Leeuwarden. Het snoep uit de glazen potten wordt op de emaillen weegschaal gewogen. Hier worden ze nog per stuk verkocht. Het enige dat verklapt dat we in de eenentwintigste eeuw leven, is de pinautomaat. De winkel en het museum worden al ruim dertig jaar door vrijwilligers gerund. Hoe dat gaat en wat daarbij komt kijken, legt Peter uit.

“Sommige vrijwilligers zijn hier al 25 jaar,” begint hij. Peter is vrijwillig bestuurder bij de stichting. “Dat geeft wel aan hoe leuk het hier is.” Hoe het kan dat vrijwilligers zo lang bij Museum de Grutterswinkel blijven? “Wij nemen ze serieus. Het klinkt misschien als een open deur, maar dat gebeurt lang niet overal. We nemen ze mee in besluiten van het bestuur. We hebben jaarlijks drie bijeenkomsten waarbij ze allemaal welkom zijn. Vandaag bespraken we bijvoorbeeld waar we de komende vijf jaar naartoe willen werken. Iedereen heeft inspraak. We vertellen duidelijk waarmee we aan de slag gaan en waarom we bepaalde dingen niet doen.”

“We krijgen geen subsidies of steun van fondsen. We moeten dus al onze inkomsten uit de winkel en het museum halen. Door onze vrijwilligers op de hoogte te houden van onze kosten en inkomsten, blijven zij betrokken.”

“De meeste mensen die hier vrijwilligerswerk doen, doen dat voor de gezelligheid en het sociale contact,” legt Peter uit. “Hier komen heel veel toeristen. Onder andere uit België, Duitsland en Nederland, maar ook wel uit Amerika. Die vinden het vaak heel bijzonder dat dit nog bestaat.” Het pand komt uit 1596 en heeft verschillende functies gehad. Ooit is het zelfs de woning van de burgemeester geweest. “Waarschijnlijk heeft die de mooie gevel erin laten zetten,” zegt Peter. Sinds 1901 is er bijna niets meer veranderd. Toen was het van familie Feenstra. Zij hadden een winkel met koloniale en grutterswaren. Ze woonden naast de winkel, waar nu het koffielokaal zit. In de jaren ‘90 is de stichting opgericht om de winkel in zijn originele staat te bewaren.

“Het is belangrijk dat je als bestuurder zichtbaar bent,” gaat hij verder. “Je kan denken: ‘ik ben bestuurder, ik run dit zaakje wel even op afstand’, maar als je niet betrokken bent en je niet regelmatig op de werkvloer laat zien, krijg je geen band met de andere vrijwilligers. Ik kwam hier al regelmatig als klant voordat ik als vrijwilliger begon.”

Denk jij na om vrijwilligers te werven voor jouw organisatie? “Zorg dat ze duidelijk weten wat je van ze verwacht,” tipt Peter. “Zo voorkom je dat het tegenvalt voor een van beide partijen. Vrijwilligerswerk is dan wel vrijwillig, het is niet vrijblijvend. Stel dat iemand achter de kassa staat, dan moet diegene wel komen wanneer hij ingepland is. Daar moet je op kunnen rekenen. Dat vraagt wel wat van de vrijwilliger.”

De Grutterswinkel zoekt altijd meer vrijwilligers. “Vooral huismeesters die kleine klusjes kunnen doen. Denk aan het vervangen van lampen, repareren van kleine dingen of even iets schoonmaken. We zoeken ook altijd bestuurders en mensen voor in de winkel.” Liever eerst een kijkje nemen? Je bent altijd welkom in de winkel, het museum of de koffiekamer.